بهترین استراتژیهای شهری برای کاهش اثر تغییرات اقلیمی
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۹۱۱۱
گزارشهای ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد حاکی از افزایش دمای زمین و لزوم پیادهسازی پروژههایی برای به حداقل رساندن اثرات تغییرات اقلیمی است؛ به نظر میرسد که شهرهای آمریکایی نسبت به سایر نقاط دنیا در مبارزه با این بحران موفق عمل کرده اند و به سمت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر روی آوردهاند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بحرانها و حوادثی که همه روزه در سراسر جهان به دنبال تغییرات اقلیمی اتفاق میافتد، مدیران را به تلاش برای مبارزه هرچه بیشتر با آن سوق داده و این در حالی است که ابزارهای نوینی نظیر دسترسی هوشمند به دادهها آنها را قادر به مبارزه موفقتر با این بحران کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدیران بوستون پیش از شیوع بیماری کووید -۱۹ طرحی را ارائه داده بودند که قرار بود به دنبال اجرای آن، استفاده از خودروهای شخصی برای سفرهای یکنفره تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۵۰ درصد کاهش یابد که انتشار ویروس کرونا پیادهسازی این پروژه را با مشکل مواجه کرد. اما به دنبال مهار کرونا، مدیران شهر یک بار دیگر تلاشهای خود را برای تشویق شهروندان به تردد از طریق وسایل نقلیه عمومی آغاز کردند و برای این منظور، طرحی آزمایشی را ارائه دادند که بر اساس آن، تعداد مسافران روزانه در وسایل نقلیه عمومی و دوچرخهسواران در پنج منطقه با بیشترین آسیبپذیری از انتشار ویروس کرونا به حدود هزار نفر میرسید. در این طرح، تنها بر تشویق مردم به استفاده از اتوبوس، مترو و دوچرخهسواری تاکید نشد، بلکه افزایش گرایش مردم به پیادهروی برای پیمودن مسیرهای کوتاه را نیز به دنبال داشت. میشل وو، شهردار بوستون پس از موفقیتآمیز بودن مرحله آزمایشی تصمیم گرفت خدمات اتوبوسرانی رایگان را در مناطق مختلف گسترش دهد تا از این طریق، افراد بیشتری را به تردد از طریق آن سوق دهد و به دنبال آن، اثرات زیستمحیطی حملونقل و به تبع، تغییرات اقلیمی را به حداقل برساند.
کلمبوس؛ ترویج اهداف عدالت زیستمحیطیاقداماتی که مدیران کلمبوس در ایالت اوهایو با هدف کاهش ۴۵ درصدی انتشار گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۳۰ اعمال میکنند، نهتنها از این نظر، بلکه از جنبههای مختلف دیگر به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک زیادی کرده است. اندرو گینتر، شهردار کلمبوس، استدلال کرده است که مبارزه با تغییرات اقلیمی اعمال اقداماتی نظیر بهبود حملونقل شهر و توسعه فرصتهای متعدد در زمینه مشاغل سبز را میطلبد که این مولفهها به سهم خود میتواند کیفیت زندگی شهروندان را بهطور قابلتوجهی بهبود ببخشد. بهویژه توسعه مشاغل سبز در زمینههایی نظیر نصب پنلهای خورشیدی و تأمین نیروی تجدیدپذیر برای منازل مسکونی و کسبوکارها، که بخشی ضروری از طرح تأمین انرژی پاک شهر بهشمار میرود میتواند به ایجاد بیش از چهار هزار شغل در سراسر شهر منجر شود که این امر به سهم خود در کاهش نرخ بیکاری و بهبود وضعیت اقتصادی شهروندان نقش مهمی ایفا کند.
دنور؛ توسعه نیروی کار سبزبدیهی است که توسعه آینده پایدار مستلزم ایجاد مشاغل سبز است که به نظر میرسد مدیران دنور در بخشهای توسعه اقتصادی و مبارزه با تغییرات اقلیمی در این زمینه اقدامات جالبی پیاده کردهاند. این افراد همزمان با اعمال تمام طرحهای اثربخشی که برای کاهش انتشار کربن اراده دادهاند، همواره تلاش کردهاند رفاه شهروندان را در اولویت برنامهریزیهای خود قرار دهند که برای این منظور به آموزش افراد در رشتههای مربوط به اقلیم و محیط زیست پرداخته و آنها را برای استخدام در این صنعت به کار گرفتهاند. شهردار دنور در پاییز سال گذشته مبلغ دو میلیون و ۱۰۰ هزار دلار را به عقد قراردادهایی با شش نهاد شهری اختصاص داد که به ازای آن قرار شد مؤسسات طرف قرارداد به آموزش مشاغل مربوط به محیط زیست به شهروندان بیکار بپردازند و آنها را به طور کامل برای استخدام در حوزه مشاغل انرژی سبز آماده کنند. جالب است بدانید که در سال ۲۰۲۳، اشتغال زنان و صاحبان کسب و کارهای کوچک برای این منظور مورد هدف برنامهریزان دنور قرار گرفته و قرار است زنانی با بیشترین نیاز به کسب درآمد، در رأس استخدام مشاغل سبز شهر قرار بگیرند.
هونولولو؛ تسریع پیادهسازی اقدامات شهری برای تردد اتوبوسهای تندرواگرچه هونولولو به علت برخورداری از سیستمهای حملونقل عمومی با کیفیت و پیشرفته در سراسر ایالات متحده آمریکا و حتی جهان شهرت دارد، با این حال مدیران همواره در تلاش هستند شرایط بهتری را برای عبور و مرور از طریق این خودروها اعمال کنند تا به واسطه افزایش گرایش مردم به بهرهگیری از آنها برای تردد خود، نرخ انتشار گازهای آلاینده ناشی از رفت و آمد خودروهای خصوصی را به حداقل برسانند. گزارشها حاکی از آن است که در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد از ساکنان مرکز شهر در ساعات اوج شلوغی معابر از طریق اتوبوسهای عمومی تردد میکنند و این در حالی است که همواره وجود ترافیکهای سنگین در مرکز شهر، عبور و مرور این وسایل نقلیه سبز را با اختلال و تأخیر مواجه میکند. البته توسعه یک مسیر جدید برای رفت و آمد اتوبوسهای تندرو در یکی از پرترددترین مناطق شهر، مشکلات عبور و مرور شهروندان در این زمینه را به حداقل رسانده و همواره بر تعداد افرادی افزوده است که اتوبوسهای تندرو را برای رسیدن به مقاصد خود در شهر انتخاب میکنند. مدیران هونولولو ادعا کردهاند که از این پس سرمایههای بیشتری را صرف توسعه مسیرهای مربوط به اتوبوسهای تندرو اختصاص خواهند داد و تلاش خواهند کرد در مقایسه با اولین مسیر شهر که احداث آن حدود سه دهه طول کشید، پروژههای جدید را با سرعت بیشتری پیاده کنند.
کد خبر 666622منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان کشورهای جهان کلانشهرهای جهان اقدامات شهرهای جهان شهرهای آمریکا حمل و نقل تغييرات اقليمي اخبار جالب خواندنی ها اخبار خواندنی ها شهرداری اخبار شهری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق اتوبوس های تندرو تغییرات اقلیمی مشاغل سبز حمل ونقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۹۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آسمانخراشها؛ قاتل یا ناجی شهرها؟
آسمانخراشهای سربهفلککشیده در شهرها در کنار تمام مزایایی که برای توسعه زندگی شهرنشینی و میزبانی از جمعیت روبهرشد شهرها دارند، دارای اثرات زیستمحیطی منفی بالایی هستند که در صورت برطرف نشدن، آنها را به قاتلین شهرها تبدیل میکند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای جهان تا سال ۲۰۵۰ شاهد هجوم سیل عظیمی از جمعیت خواهند بود و این وظیفه توسعهدهندگان و برنامهریزان شهری است که دریابند چگونه محیطهای شهری را برای برآوردن نیازهای زندگی و کار این جمعیت به سرعت در حال گسترش تطبیق دهند. این باور عمومی وجود دارد که آسمانخراشهای بلندتر و متراکمتر راه پیشرفت هستند، زیرا استفاده از فضا را بهینه میکنند، افراد بیشتری را در هر متر مربع در خود جای میدهند و پراکندگی شهری را محدود میکنند اما با توجه به تعهدات جهانی نسبت به اهداف کاهش انتشار کربن و تغییرات آبوهوایی، این راهکار چندان پایدار و دوستدار محیط زیست به حساب نمیآیند.
معایب زیستمحیطی آسمانخراشهاساختمان بلند به معنای استفاده از مصالح بیشتر است که باید به اندازه کافی مقاوم باشند تا ارتفاعات ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰ متر و حتی بیشتر را تحمل کنند. این امر بهطور قابل توجهی ردپای کربن را افزایش می دهد. این حقیقت با ارزیابی چرخه کل زندگی انتشار کربن به معنای کربن عملیاتی و مجسم در ساختمانها و محیطهای شهری مختلف اثبات شده است.
کربن عملیاتی زمانی تولید میشود که یک ساختمان در حال خدمت است و کربن مجسم تمام کربن پنهان و پشت صحنه تولید شده در طول استخراج، تولید، حملونقل و ساخت مواد خام مورد استفاده برای ساخت یک بنا، در کنار تمام کربنی است که در طول فرآیندهای تعمیر و نگهداری، نوسازی، تخریب یا جایگزینی تولید میشود. در مقیاس جهانی، بخش ساختوساز مسئول تأثیر قابلتوجهی بر محیط زیست است.
از سوی دیگر وجود آسمانخراشها در یک منطقه شهری باعث ایجاد جزایر گرمایی میشود، زیرا دمای بالا منجر به محبوس شدن گرما بین سطح خیابان و ساختمانها میشود و از سرد شدن طبیعی دما هنگام غروب خورشید جلوگیری میکند.
علاوه بر این هر چه باد بیشتر باشد، کیفیت هوا بهتر است زیرا ذرات آلودگی را از بین میبرد. شهرهایی با تهویه طبیعی کم، تعداد زیادی آسمانخراش و خیابانهای باریک، منجر به بروز «اثر دره» میشوند که طی آن عوامل سمی در لایههای بالایی به دام میافتند. این شرایط در هنککنگ بسیار رایج است که در آن وجود آسمانخراشها در امتداد ساحل، راه نسیم دریا را مسدود میکند و آلودگی را افزایش میدهد. این بناهای سربهفلککشیده همچنین نمیتوانند به راحتی به مسکن، کارخانه یا مغازه تغییر کاربری داده شوند. در مقابل، ساختمانهای کم ارتفاع قدیمی می توانند بارها و بارها بازسازی شوند و تغییر کاربری بدهند.
تأثیر آسمانخراشها بر محیط زیستاولین ۵۰ آسمانخراش جهان بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۲۰۱۰، طی ۸۰ سال و ۵۰ آسمانخراش دیگر طی دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ساخته شد. پس از آن ساخت آسمانخراشها با رشدی غیرقابل توقف رونق گرفت.
با گذشت سالها، ساختار آسمانخراشها از بتن انحصاری به استفاده از موادی مانند فولاد و شیشه و حتی مواد پایدارتر مانند چوب تبدیل شد و طراحی آنها مسیری را در پیش گرفت که بهنظر میرسد از فیلمهای علمی-تخیلی الهام گرفته باشد، زیرا میزان بالا و فراتر از تصوری را از خودکفایی برای آنها فراهم میآورد.
امروزه بخشهای معماری و ساختوساز توسط استاندارد ISO15686 هدایت میشوند که عواملی مانند مواد، انرژی مصرفی، سیستمهای ساختوساز و بسیاری موارد دیگر را در نظر میگیرد و استانداردهای گوناگونی برای ساختمانها ارائه شده است تا آنها را در مسیر پایداری و سازگاری با محیط زیست قرار دهد. با این وجود با توجه به مطالعه جداسازی تراکم از ارتفاع در تجزیه و تحلیل انتشار گازهای گلخانهای چرخه زندگی شهرها، آسمانخراشها تأثیر مثبتی بر محیط زیست ندارند.
محققان دریافتهاند که زنجیرهای از آسمانخراشها در طول عمر مفید خود در مقایسه با منطقهای با ساختمانهای کوتاهتر با تعداد ساکنان یکسان، ۱۴۰ درصد گازهای گلخانهای بیشتری تولید میکنند، چراکه آسمانخراشها نسبت به ساختمانهای کوتاهتر به ساختارهای سنگینتر، پایههای ضخیمتر و استفاده بیشتر از مواد با ردپای کربن بالاتر نیاز دارند.
مزایای آسمانخراشها برای زندگی شهریآسمانخراشها امکان داشتن کاربریهای مختلف را در یک بنای واحد فراهم میآورد و افراد بیشتری را در یک ساختمان متمرکز میکند، بنابراین طرفداران این سازههای شهری استدلال میکنند که آسمانخراشها به فشردهسازی فعالیتهای مختلفی در یک مکان که کمک میکنند که بهطور معمول در ساختمانهای مختلف انجام میشود.
از سوی دیگر روند روزافزون رشد جمعیت در شهرها و کمبود فضا برای جا دادن به آنها، همچنین وجود فضایی برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی این جمعیت، نیاز به وجود سازههای بلندتر و کارآمدتر را در شهرها بالا میبرد. با این حال تردیدی نیست که این ساختوسازها باید مطابق با معیارهای پایداری طراحی و ساخته شوند.
بنابراین زمان آن رسیده که برنامهریزان شهری کل چرخه عمر کربن یک ساختمان را در نظر بگیرند و تأثیر تراکم و ارتفاع شهری را در عین توجه به نیازهای جمعیت در حال رشد متعادل کنند.
کاهش تأثیرات زیستمحیطی منفی آسمانخراشهاساختوسازهای جدید شهری پیرو مجموعهای از قوانین استانداردسازی برای کاهش اثرات زیستمحیطی منفی بناها است، برای سازههای موجود نیز راهکار ارائهشده، بازسازی محسوب میشود.
این اقدام به بهبود وضعیت آسمانخراشهای موجود و تطبیق آنها با استانداردهای فعلی منجر میشود و تاکنون برای بناهایی همچون ساختمان امپایر استیت، یکی از نمادهای معماری نیویورک با ۴۴۳.۲ متر ارتفاع انجام گرفته است. این اقدام تا ۳۸ درصد صرفهجویی در هزینه انرژی سالانه و دریافت گواهینامه LEED (گواهی مدیریت انرژی و طراحی زیستمحیطی) را برای این بنا به همراه داشت.
از نظر مواد مورد استفاده در ساختوساز نیز چوب یا راهحلهای پایدار پیشنهاد میشود که در آن آسمانخراشها عملکردی زیستمحیطی یا حتی اجتماعی داشته باشند. ساختمان میوستورنه در نروژ با ارتفاع ۸۵.۴ متر یکی از بلندترین ساختمانهای چوبی در جهان است. اگر دیاکسیدکربن جذبشده توسط درختان را در نظر بگیریم، چوب دارای ردپای کربنخنثی یا حتی منفی است. بنابراین با تنظیم جنبههای مختلف ساخت این بناها، بشر مجبور نخواهد بود بین آسمانخراشها یا حفاظت از محیطزیست یکی را انتخاب کند، بهویژه که زندگی عمودی برای آینده امری ضروری به نظر میرسد.
واقعیت این است که آسمانخراشها در صورت تداوم ساخت به شیوههای گذشته بلایای زیست محیطی هستند و شهرها را میکشند، بنابراین بازسازی و بهسازی آنها نقش بسزایی در برخورداری از مزایای بالقوه آنها برای شهرهای آینده دارد.
پایدارسازی آسمانخراشهاجمعیت شهری جهان بهطور پیوسته در حال افزایش است و سازمان ملل متحد پیشبینی کرده است تا سال ۲۰۵۰ از ۳.۶ میلیارد به ۶.۳ میلیارد خواهد رسید. این افزایش به معنای توسعه ساختمانهای سربهفلککشیده و آسمانخراشها برای جای دادن تعداد بیشتری از افراد، ضمن اشغال فضای کمتر است. بنابراین جهان آینده شاهد افزایش محبوبیت و ارتفاع آسمانخراشها خواهد بود. تقاضای بیشتر برای آسمانخراشها نیازمند استفاده از فناوریهای جدید و طراحیهای نوآورانه برای پایدارتر شدن و کاهش تأثیرات منفی آنها بر محیط است که به کمک راهکارهای زیر میتوان به آن دست پیدا کرد.
مصالح ساختمانی با منابع محلیساخت آسمانخراشها تأثیر قابلتوجهی بر محیطزیست دارد و استفاده از مصالح محلی میتواند تأثیر آن را در طول ساختوساز کاهش دهد. برج بانک آمریکا در نزدیکی میدان تایمز، یکی از بلندترین ساختمانهای نیویورک است و با ۴۰ درصد مواد محلی ساخته شده است تا روشی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای در فرآیند انتقال و حملونقل از نقاط دورتر باشد.
طراحی مقاوم در برابر بادآسمانخراشها برای پایداری در برابر بادهای شدید با افزایش ارتفاع نیازمند مقاومت بیشتری هستند. برج شانگهای با ارتفاع ۶۳۲ متر بعد از برج خلیفه دبی از نظر اندازه در رتبه دوم قرار دارد، به این معنی که باید در بالاترین نقطه خود در برابر آبوهوای شدید مقاومت کند. طراحی ستون خمیده این برج بهطرز هوشمندانهای بهمنظور تغییر جهت نیروی باد انجام گرفته است که امکان ساختوساز قویتر با منابع کمتر را فراهم میآورد.
ساختمانهای سبزآسمانخراشهای خاصی در تلاش برای سبزتر شدن طراحی شدهاند که با پوشش گیاهی سبز در سرتاسر سازه خود معرفی میشوند. برج سبز سنگاپور یک نمونه ایدهآل از معماری سبز است و با پوشش گیاهی سرسبزی که بهطور استراتژیک در سراسر آن قرار گرفته است، ردپای کربن ساختمان را کاهش میدهد و در عین حال محیط طبیعی آرامشبخشتری را برای ساکنان ایجاد کند.
سنگاپور همچنین خانه هتل اواسیا داونتاون است که با ۲۱ گونه گیاهی سرسبز پوشیده شده و خانهای برای پرندگان و حیوانات در قلب یکی از پر سازهترین شهرهای جهان است. در واقع نسبت کلی زمین سبز این بنا ۱۱۰۰ درصد است، به این معنی که در این ساختمان ۱۰ برابر بیشتر از آنچه که در همان قطعه زمین، فضای مسکونی وجود دارد سرسبزی وجود دارد. باغهای روباز برج نیز نیاز به تهویه مکانیکی را کاهش میدهد.
توربینهای بادیآسمانخراشها علاوه بر مقاومت در برابر بادهای شدید، فرصتی بینظیر برای بهرهگیری از آنها بهعنوان منبع انرژی پایدار دارند. مرکز تجارت جهانی بحرین که توسط شرکت مهندسی چندملیتی اتکینز ساخته شده، شامل توربینهای بادی کاربردی در طراحی خود است. این ساختمان ۲۴۰ متری از برجهای باد سنتی الهام گرفته شده است و اطمینان میدهد که باد به توربینهای متصل به نمای ساختمان هدایت میشود.
نماهای تنظیمکننده دماتنظیم دما و حفظ انرژی خواه گرمایش در کشورهای سردتر یا سرمایش در محیطهای گرمتر، یکی از مهمترین بخشها در پایدارسازی آسمانخراشها محسوب میشود. سیستمهای تهویه مطبوع و گرمایش مرکزی از منابع قابلتوجهی استفاده میکنند و ردپای کربن بیشتری را برای ساختمانهای بزرگ ایجاد میکنند. چندین سازه جدید و پایدار از طراحی مبتکرانه برای ایجاد نماهایی استفاده کردهاند که نیاز به گرمایش و سرمایش را به شدت کاهش میدهد.
مرکز مالی بینالمللی پینگآن (IFC) در جنوب چین، بلندترین ساختمان در منطقه است، اما سازندگان این آسمانخراش را با ۴۶ درصد هزینه کمتر در مقایسه با ساختمانهای تجاری اداره میکنند که بهطور معمول ساخته میشوند. IFC به لطف نمای با عملکرد بالای خود دارای گواهینامه طلایی LEED است که نفوذ گرما را به حداقل میرساند و در عین حال اجازه میدهد حداکثر نور وارد دفاتر شود. این سازه همچنین دارای پرههای سنگی عمودی خارجی است که باعث ایجاد سایه میشود، بنابراین تقاضا برای سیستم خنککننده داخلی را کاهش میدهد.
کد خبر 749296